Terapia domięśniowa interferonem beta-1A zainicjowana podczas pierwszego demeninującego wydarzenia w stwardnieniu rozsianym ad 5

Kaplan-Meier Szacunki łącznego prawdopodobieństwa rozwoju klinicznie określonej stwardnienia rozsianego (MS) według grupy leczenia. Skumulowane prawdopodobieństwo rozwoju klinicznie określonej stwardnienia rozsianego podczas trzyletniego okresu obserwacji było istotnie niższe w grupie interferonu beta-1a niż w grupie placebo (P = 0,002 według testu log-rank Mantela). Liczba pacjentów obciążonych ryzykiem to liczba, u których klinicznie określone stwardnienie rozsiane nie rozwinęło s...